Nagroda PAU im. prof. Emanuela Rostworowskiego przyznana

Nagroda im. Emanuela Rostworowskiego

Celem Nagrody im. Emanuela Rostworowskiego jest uhonorowanie wybitnych osiągnięć w zakresie biografistyki (w tym również jej teorii), jak i badań nad historią XVIII i XIX wieku. Przyznawana jest dorocznie, począwszy od 2024 r., przez Radę Polskiej Akademii Umiejętności, na wniosek Komitetu Nagrody.

Komitet Nagrody im. Emanuela Rostworowskiego

  1. Prof. dr hab. Kazimierz Korus, dyrektor Wydziału I PAU
  2. Prof. dr hab. Janusz Kruk, dyrektor Wydziału II PAU
  3. Prof. dr hab. Andrzej Romanowski, redaktor naczelny Polskiego Słownika Biograficznego
  4. Dr hab. prof. IH PAN Elżbieta Orman, przewodnicząca Komisji Biograficznej PAU
  5. Prof. dr hab. Mariusz Wołos, wiceprzewodniczący Komisji Biograficznej PAU
  6. Dr Maria Czeppe, członek Komisji Biograficznej PAU
  7. Dr hab. Mikołaj Getka-Kenig, członek Komisji Biograficznej PAU
  8. Dr Agata Barzycka-Paździor, członek Komisji Biograficznej PAU

Na podstawie przedstawionych recenzji oraz dyskusji wśród członków Komitetu Nagrody im. Emanuela Rostworowskiego 7 maja 2024 r. doszło do jednogłośnego wyboru książki:

Korespondencja Stanisława Augusta z Katarzyną II i jej najbliższymi współpracownikami (1764-1796), oprac. nauk. i wstęp: Zofia Zielińska, tłumaczenie: Krystyna Zaleska, t. 1-2, Warszawa, Muzeum Łazienki Królewskie, 2022.

Jest to edycja źródłowa ilustrująca nierówne zmagania Polski z Rosją u schyłku istnienia I Rzeczypospolitej. W jej skład wchodzi praktycznie całość korespondencji wymienianej między Stanisławem Augustem Poniatowskim, a carycą Katarzyną II i jej ministrami. Zebrane z archiwów polskich (AGAD,  Biblioteka Czartoryskich) i XIX wiecznych edycji rosyjskich listy uzupełnione (i skorygowane) zostały na podstawie źródeł odnalezionych w archiwach rosyjskich (Moskwa). Dopiero wykorzystując opublikowane w niej materiały możemy się przekonać o rzeczywistych celach rosyjskiej polityki zagranicznej wobec Rzeczypospolitej w drugiej połowie XVIII w. i w  nowym świetle pokazać trudną sytuację króla Stanisława Augusta i jego współpracowników, prowadzącego skomplikowaną politykę, lawirującego między bezwzględnymi żądaniami Katarzyny II i wewnątrzkrajową opozycją republikancko-magnacką. Te fundamentalne źródła, wzbogacone obszernym, klarownym wstępem i opatrzone wnikliwymi przypisami, pozwalają badaczom, ale i szerszemu gronu zainteresowanych, zweryfikować i przewartościować utrwalone w historiografii i w powszechnej świadomości stereotypy, dotyczące obojga władców i ich wzajemnej relacji. Przedmowa pióra Zofii Zielińskiej przedstawia w dostępny sposób najnowszy stan wiedzy na temat epoki stanisławowskiej. Niewątpliwy atut tej publikacji stanowią starannie dobrane ilustracje i mapy .

Ponadto, Komitet wnioskował o wyróżnienie dwóch książek:

– Dorota Dukwicz, Na drodze do pierwszego rozbioru. Rosja i Prusy wobec Rzeczypospolitej w latach 1768-1771, Warszawa, Instytut Historii PAN, 2022. 

oraz

– Adam Świątek, Rusin z polską duszą. Platon Kostecki (1832-1908), Kraków, Księgarnia Akademicka, 2023.

Serdecznie Gratulujemy!!